جان جان جان من

... زنـدگــی یــعنـی همیـــــــن پــروازهــا

 صبـــح هـا، لبـخند هـا، آوازهـــا 

ای خــــطوط چهــــره ات قـــــــرآن من

 ای تـو جـان جـان جـان جـان مـن

 با تـــو اشــــعارم پـر از تــو مــی شـود

 مثنوی هایـم همــه نو می شـود 

حرفـهایـم مــــرده را جــــان می دهــد

 واژه هایـم بوی بـاران می دهـــد