در زمستانی که بیهنگام آمده بودو ابرهایی که ناغافل،توبهار را به پنجرهام هدیه کردیو ماه مهربان رابه دستهایم.حالا کجا ماندهایدوباره بیایی کنار پنجرهامبگویی: سلام،بهار آوردهام، نمیخواهی؟!